20. Muhâlin Kapısını Recâ ile Çalmak

Ey Nefsim! Sakın ha karamsarlığın zindanına meyletme. Ve sen ey Gönül! O uğursuz yeis beşiğinde uykuya dalma. Başını semâlara doğru kaldır, ümidin eteklerine sımsıkı sarıl ve Allah'tan, ulaşılmaz sandığın, belki de akıllara ziyan, muhâl addettiğin ne varsa onu iste, onu dile. Zira O, öyle bir Kerîm'dir ki, lütuf ve ihsanının hududu yoktur; öyle bir Cevâd'dır ki, cömertliğinin nihayeti bulunmaz.

Ey şeref ve izzet sancağının mirasçısı, ey yücelikler talibi! Dinle ki âlemlerden yankılanan bir nida var; ilahi lütuf semâsına hasretle kanat çırpan, recânın eşiğinden ayrılmayan ruhların fısıltısıdır bu. Bil ki kalplerin derinliklerinde nice sırlar, nefislerin gizli köşelerinde nice nurlar saklıdır. Onları aydınlatan, Yaradan'a, Bâri'ye olan kopmaz bağdır; onları parlatan, Aziz ve Gaffâr olanla yapılan içten yakarışlar, samimi münâcâtlardır.

Bir tefekkür et, peygamberlerin (Allah'ın salât ve selâmı üzerlerine olsun) o yüksek himmetlerini, nasıl da âli idi onların talepleri! Onlar ki, beşer nazarında "imkânsız" damgası yiyen nice dilekleri Rablerinden istediler. Zerre kadar tereddüt göstermediler, kim ne der diye aldırmadılar. Neden mi? Çünkü kalpleri, O'nun (celle celâluhu) "Vehhâb" (Karşılıksız ve Bol Bol Veren) isminin tecellisiyle lebâleb doluydu; kudretine ve sonsuz cömertliğine olan itimatları sarsılmaz bir dağ gibiydi.

Zira şanı yüce Allah, O Ganiyy-i Hamîd (hiçbir şeye muhtaç olmayan ve her türlü övgüye layık olan), kendi kereminden ve cömertliğinden haya eder; kendisine yalvarışla açılan avuçları, pişmanlık ve ümitle yaş döken gözleri boş çevirmekten, hüsranla ve eli boş geri göndermekten imtina eder. O, Ekrem'dir, ikram edenlerin en yücesidir! Hal böyleyken, nasıl olur da bizler O'na olan taleplerimizde daha yükseklere kanatlanmayız, ümitlerimizi O'nun sonsuz rahmetinin huzurunda pervaz ettirmeyiz? Neden duamızın tavanına bir sınır çizelim, neden recâ kapısının önüne bir set örelim ki?

Sakın ha sanma ki – Allah seni korusun ve gözetsin – büyük ve âli isteklerden dilini tutmak, duada sadece sofranın kırıntılarıyla yetinmek, övülmeye layık bir tevazu veya istenen bir zühd (dünyadan yüz çevirme) alametidir! Halbuki sen, hazineleri dolu dolu olan ve asla tükenmeyen, iki eli de rahmet ve lütufla ardına kadar açık olan, dilediği gibi hesapsızca infak eden bir Zât'ın, bir Sultan'ın kapısında durmaktasın. Öyleyse, dünya hayatı için beslediğin recânın tavanını yükselt, onun hayırlarını ve bereketlerini iste. Ahiret yurduna dair himmetini ve özlemini yücelt; Cennet'in en âlâsı olan Firdevs'i istemekten asla çekinme! Nefsinde nice kusurlar görsen de, kendini o yüce makama layık bulmasan da durum değişmez. Zira sen, kendi amellerinin karşılığıyla değil, "Vehhâb" olan Rabbinin keremiyle, fazlıyla ve cömertliğiyle muamele görüyorsun.

Ve bil ki, işte burada, pek çoğumuzun hayatın keşmekeşi ve günlerin gürültüsü içinde unuttuğu yahut kıymetini hakkıyla idrak etmekten gaflet ettiği ne yüce bir kulluk vazifesi, ne azim bir ilahi nimet vardır: "Allah hakkında hüsn-ü zan beslemek" yani O'nun hakkında hep iyi, hep güzel düşünmek, O'ndan hep hayır ve lütuf beklemek ibadeti! Kalplerin bin bir korkuyla çalkalandığı, geleceğin meçhuliyeti ve taşıdığı belirsizlikler sebebiyle ruhların endişe kasırgalarına tutulduğu şu fani dünyada, işte bu ibadet, yorgun gönüllere dokunan tatlı bir meltem gibi gelir; bitap düşmüş kalpleri okşar, kaygılı nefisleri teskin eder ve bize, her şeye gücü yeten Rahîm ve Kadîr olan Rabbimize karşı sarsılmaz bir yakîn (kesin iman) ile yaşamayı öğretir.

Öyleyse idrak et, ey mübarek insan! Kalbine, Mevlâ'n hakkında ne kadar çok hüsn-ü zan tohumu ekersen, o kadar çok hayır ve bereket hasadı yaparsın. Sana lütuf ve atâ kapıları ardına kadar açılırken, bela ve musibet yolları yüzüne kapanır. Rabb'inin sana mutlaka vereceğine, merhamet edeceğine, her ihtiyacına kâfi geleceğine ve seni dosdoğru yola ileteceğine dair kalbindeki hüsn-ü zan ne kadar kuvvetli ve büyük olursa, O'nun lütfunun ve inayetinin tatlı eserleri de hayatında o denli açıkça tecelli eder; üzerindeki gam, keder ve kasavet bulutları dağılıp gider.

O halde, her şeyin melekûtu (hükümranlığı ve anahtarları) elinde olan Yüce Zât hakkında zannınızı güzelleştirin! O'nun keremine ve azametine yaraşır dualarla, yakarışlarla kapısını çalın. Göreceksiniz ki, O da size kat kat ihsanda bulunacak, çağrınıza icabet edecek, kalplerinizi itminan (huzur) ve sekînetle (iç dinginlik) dolduracak ve sizi hem bu fani dünyada (âcile) hem de ebedi âlemde (âhiret) rahmeti ve fazlıyla kuşatacaktır. Şüphesiz O, Vehhâb'dır (Karşılıksız Bol Bol Veren), Alîm'dir (Her Şeyi Bilen), Cevâd'dır (Çok Cömert), Kerîm'dir (Çok İkram Sahibi).

Gönül Pusulasını Düzelten Beş Asli İlke

• I. Niyet, Recâ'nın Kandili ve Pusulasıdır: Ey talip! Bil ki, Recâ (Yüce Ümit), kuru bir temenni değil; ruhun, Yaradan’ın Keremine olan hüsn-ü zannıdır. Bu Recâ'nın ilk şartı, kalbin derinliğinde filizlenen Niyet-i Sâdıka'dır. Tıpkı peygamberlerin imkânsız addolunanı istemesi gibi; sen de talebinin tavanını, kendi acziyetinle değil, Vehhâb olanın sonsuz cömertliğiyle çiz. Niyetin, "neden" sorusunun berraklığıyla cilalanmadıkça, Muhâl'in kapısına atacağın adım sadece bir vehimden ibaret kalır. Kalbinin "Neden"ini yaz, çünkü pusulanın yönü, niyetinin yüceliği kadardır.
• II. Şükür, Kanaatin Kalkanı ve Huzurun Sırrıdır: Gönül rahatlığı, dinar ve dirhemle satın alınmaz; o, ancak Şükür ve Kanaat zırhıyla kuşanmış bir kalbe nasip olur. Kanaat, bir mahrumiyet değil, iç zenginliğin en soylu ilanıdır. Helâl yoldan elde edilen her rızık, ruhun besinidir; gayrısı ise kalbe kasavet yükler. Unutma; elindekini görmeyen bir göz, uzaktaki keremi hak etmeyecektir. Her akşam üç şükür maddesi yaz ki, ruhunun bereket kapısı ardına kadar açılsın ve o iç sükûnet, Muhâl'i isteme cesaretini sana bahşetsin.
• III. Korku, Metanetin Muallimi ve İradenin Bileyicisidir: Korku, senin düşmanın değil, bilakis fıtratına dercedilmiş ilâhî bir ikazdır. O, seni pervasızlıktan alıkoyan bir Muallimdir. Cesaret ise, korkunun yokluğu değil; geri çekilme fısıltısını, daha yüce bir gayenin sedasıyla bastıran şuurlu bir karardır. Büyük hedefler, ani bir hamleyle değil, Sabırla pişmiş metanetle kazanılır. Korktuğun şey ne ise, onu üç parçaya böl ve ilk adımı at. Böylece korkunun gölgesi, seni durduran bir bukağı olmaktan çıkar, ilerlemeni sağlayan bir gölgeliğe dönüşür.
• IV. Nizam ve Azim, Muhâl'e Giden Köprünün Harcıdır: Uzak ufuklarda parıldayan o ideal, ayaklarının altında başlayıp yükselecektir. Hâl (içinde bulunduğun an) ile İstikbâl (gelecek) arasındaki en sağlam köprü, Her Gün Atılan Küçük Adımlardır. Büyük işler, bir gecede değil; nizam, intizam ve günlük 20 dakikalık sürekli çabayla örülür. Bugünü disiplinle koru ki, yarın sana el uzatsın. Bu, sadece yeteneğe değil, aynı zamanda Rabbin keremine olan saygının bir nişanesidir: Elinden geleni yap ki, O'nun inayeti yetişsin.
• V. İlim ve Vefa, Gönül Mirasının Özüdür: Kemalât yolculuğunun nihai gayesi, sadece kendini yükseltmek değil; ardında Ölümsüz Bir İz bırakmaktır. İlim, ahlâk ile cilalanmadıkça kılıç olur. Gönül mirası ise, ne mal ne de mülktür; o, sevgi, sadakat ve Vefa'dır. Tecrübenin kılavuzluğuna kıymet ver (Mentor) ve öğrendiğin her bilgiyi ahlâkın mihrabında kullan. Bugün, hayatına dokunmuş birine içten bir teşekkür et; çünkü Vefa, kelâmının ruhu, bıraktığın hoş sadanın tohumudur.

Genç kardeşim — sözüm kısa, ateşi derin: gönlün pusulasını düzeltecek, adımlarını anlamla dolduracak on öğüt. Her biri bir kıvılcım; her kıvılcım, seni kendi dönüştürücü ışığına çağırır. Oku, özümsene, ve birini bugün yaşayarak başlat.

• Bugünü Koru, Ufku Unutma.
  Hayalin uzak olsun, ayakların yere sağlam: her sabah üç yapılacak iş yaz.
• Korkuyu Muallim Bil.
  Korkunun titreyişini cesarette erit; korktuğun bir şeyi üç adımda planla ve ilkini at.
• Helâl Kazan, Gönlü Besle.
  Para araçtır, ibadet değil; gelirinin küçük bir payını inayete ayır.
• Kanaat Kalkanını Kuşan.
  Azla yetinmeyi öğren; bir hafta gereksiz harcamaları kaydet.
• Niyet Pusulanı Yükselt.
  Niyetin doğruysa adımların bereket bulur; “neden”ini iki cümlede yazıp cüzdanına iliştir.
• İlim ve Ahlâkı Buluştur.
  Bilgi erdemle cilalanmadıkça kılıçtır; ayda bir ahlâkî mesele üzerine not tut.
• Mentorunu Bul, Yolunu Kısalt.
  Tecrübe kısayoldur; iki potansiyel mentora kısa bir mesaj gönder.
• Teknolojiyi Alet Bil, Efendi Yap.
  Üret, tüketme; günlük ekranını azalt, üretici bir saat ekle.
• Şükürle Nefes Al.
  Minnet iç huzurun kaynağıdır; her akşam üç şükür yaz.
• Cesaret Sabırla Pişer.Büyük işler sabır ister; hedefi 90 günlük parçalara böl, haftalık ilerlemeyi not et.
• Vefa ile İz Bırak.
  Sadakat mirastır; bugün birine içtençe teşekkür et veya küçük bir iyilik yap.
• Her Gün Küçük Bir Adım.
  Devasa işler küçük, sürekli hamlelerle örülür; günde 20 dakika yetenek çalış.

Gönül işidir bu; laf değil, yaşanır. Seç üç öğüt — ben onları 30 günlük bir tatbikata dönüştüreyim: her güne bir görev, her haftaya bir sınav. Başlamak için hazır mısın?