16. Saadetin Parıltısı mı, Huzurun Sığınağı mı?

Saadet, dikkatle bakıldığında, anlık bir tebessümdür; bir çocuğun kahkahası, hasretle beklenen bir dosta kavuşma anı, bir bahar esintisidir. O, dışarıdaki şartların rahminde doğan, haricî sebeplere bağlı bir coşkudur. Bir anlığına parlayıp sönen bir kıvılcım, gözleri alıp sonra gecenin karanlığında kaybolan bir şimşek gibidir.

Varlığı bir sebebe bağlıdır. Ziyareti kısa, saltanatı geçicidir... Saadetli insan daha üretken, ilişkilerinde daha sağlam, bedenen daha sağlıklıdır. Lâkin o, yakıtını dışarıdan alan bir kandil gibidir; yağ bittiğinde ışığı söner ve ruhu bir başına, hayretler içinde bırakır.

Saadetin farklı tecellileri vardır:

• Hislere Dayalı Saadet: Yüksek bir sanattan, ulvi bir nağmeden veya tabiatın göz alıcı güzelliğinden alınan zevktir.
• Maddiyata Yaslanan Saadet: Malın mülkün verdiği güvence, muhtaç olmamanın getirdiği rahatlıktır.
• Ahlaki Erdemlerden Doğan Saadet: Yerine getirilen bir adaletin, dilden dökülen bir sadakatin veya gönülden yapılan bir iyiliğin ruhta yaktığı memnuniyet ateşidir.
• Anlık Coşkular: Bir zaferin sevinci, bir gururun heyecanı veya bir nüktedanın tebessüm ettiren neşesidir.

Diğer yanda ise Huzur, bütün haşmetiyle ve sükûnetiyle durur. O, coşup taşan bir duygu değil, ruhun derinliklerine kök salmış bir varoluş hâlidir. Fırtınalar yüzeyini dövse de derinlikleri daima sakin olan bir okyanus gibidir. O, gecenin karanlığında yolculara yön gösteren kutup yıldızı misali sabittir. Huzur, dışarıdaki fırtınalardan doğmaz; bilakis, o fırtınaları dindiren bir limandır. O, yakîn ehlinin kızı, sabredenlerin ise ebedî yoldaşıdır.

Musibetler kapıyı çaldığında, dertler insanın üzerine bir karabasan gibi çöktüğünde, saadet ilk kaçandır. O, parlak bir camdan yapılmış saray gibidir; hayatın sert kayalarına çarptığı ilk anda tuzla buz olur. Bolluk ve rahatlık zamanlarının dostu, darlık ve imtihan anlarının ise düşmanıdır.

Fakat huzur, müminin en çetin anlardaki zırhı, desiseler karşısındaki kılıcıdır. O, muazzam baskılar altında cilalanarak daha da sertleşen ve kıymetlenen bir elmas gibidir. Dert orduları karşısında yenilmez, sahibine ayağa kalkması için azim ve kuvvet bahşeder. Saadet, kapıyı habersizce çalan, evi neşelendirip giden bir misafirdir. Huzur ise o evin sahibi, o mekânın efendisidir; ne evi terk eder ne de değişir.

Kısacası, saadet dertlerin yokluğunu ister; huzur ise dertlerle başa çıkma gücünü verir.

Peki, bu sarsılmaz huzurun kaynağı, bu tükenmez pınar nerededir? Şüphesiz ki o, Kâinatın Hâlık'ı ile kurulan bağda, imanın tükenmez hazinesindedir. Ruhlar ancak orada cilalanır, kalpler ancak orada arınır. Bu manevi mertebeye üç temel direk üzerinden çıkılır:

1. Rıza Makamı

Bu, kalp gözünün kaderin her bir tecellisinde bir güzellik, her musibette bir rahmet görmesidir. Kim ki kendisine taksim edilene razı olur, o kederden ve pişmanlıktan kurtulur, bu dünyada bir cennet hayatı yaşar. Rıza, imtihanları birer ikrama, belaları ise birer hediyeye dönüştüren mutlak bir teslimiyettir.

2. Zikir Mihrabı

Dil zikretmek, kalp ise şükretmek için yaratılmıştır. Bu, değişmez bir ilahi kanun, şaşmaz bir Rabbanî vaattir. "Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur." Zikirle ruhu kaplayan bulutlar dağılır, kederler uzaklaşır ve göğün kapıları rahmet ve ilimle açılır.

3. Sabr-ı Cemil Zırhı

Bu, en büyük musibetlerden koruyan sarsılmaz bir kaledir. İçinde şikâyet ve sızlanma olmayan, tam bir teslimiyet ve zafere olan kesin bir inançla kuşanılmış bir sabırdır. Hz. Eyyûb'a (a.s.) bak... Zindanın karanlığında, kuyunun derinliğindeki Hz. Yusuf'u (a.s.) tefekkür et; kalbindeki yakîn sönmediği için ruhundaki huzur da onu hiç terk etmedi.

Ve zindanından tüm dünyaya meydan okuyan Şeyhülislam İbn Teymiyye'nin şu sözüne kulak ver:

"Düşmanlarım bana ne yapabilir ki? Benim cennetim kalbimde, bostanım ise göğsümdedir. Hapsim halvet, öldürülmem şehadet, sürgünüm ise seyahattir." – Şeyhülislam İbn Teymiyye

Şimdi söyle Allah aşkına, hangi dünyevi saadet, hangi fani neşe, bu ebedî huzura ve bu semavi ruha denk olabilir?

Bu derin manalar denizindeki yolculuğumuzun sonunda, hakikat sabah aydınlığı gibi belirir. Yalnızca saadetin peşinde nefes nefese koşan kimse, ağacın kendisini bırakıp da gölgesini kovalayan adama benzer. Gölgeyi bir anlığına yakalasa bile, vaktin değişmesiyle onu kaybedecektir. Fakat kim ki huzuru arar ve bulursa, o, kökleri sağlam, gölgesi geniş ve meyveleri daim olan ağacın kendisine sahip olmuş demektir.

Öyleyse sen, geçici bir saadetin talibi değil, göz alıcı bir huzurun sanatkârı ol. O huzuru ruhunun derinliklerinde rıza ve teslimiyet tuğlalarıyla inşa et. Onu zikir ve tesbih suyuyla sula. Sabr-ı Cemil zırhıyla onu koru. İşte o zaman göreceksin ki saadet, senin peşinden koştuğun bir serap değil; bilakis, senin o içsel cennetinin tabii bir meyvesi, ruhundaki huzur güneşinden yansıyan bir nur olarak, sana kendiliğinden gelecektir.

Şu hikmet, sözümüzün özü ve hâlimizin pusulası olsun:
Saadet, seni sevindirecek bir şey bulmaktır. Huzur ise artık hiçbir şeyin seni üzemeyeceği bir mertebeye ulaşmaktır.

• Gönül, bir ayna misalidir; neye çevirirsen onu yansıtır. Onu fani parıltılara değil, Bâki olanın nuruna tut ki, iki cihan saadetini göstersin.
• Kanaat, paslanmaz bir zırhtır; onu giyen, hırs oklarından ve haset kılıcından emin olur.
• Gayret, en halis duadır. Kulun fiiliyle Rabbine yakarışıdır. Sen tohumu toprağa ek, gerisini toprağın sahibine bırak.
• Dert, seni perdelerin ardındaki hakikate ulaştıran bir davetçidir. Ondan şikayet etmek, kapına gelen en kıymetli misafiri kovmaktır.
• İnsan, niyetiyle tartar ve ameliyle tartan bir terazidir. Niyetin ne kadar halis ise değerin o kadar artar.

• Kendini Oku: Başkalarının hayat vitrinlerine (sosyal medya) bakıp kendi iç dünyanı hor görme. Senin yolculuğun sana özeldir ve kıyas kabul etmez. Her gün kendine vakit ayır; bir kitapla, bir tefekkürle, bir duayla kalbini dinle.
• Bir Mürşit Bul: Sana sadece ne yapacağını değil, nasıl düşüneceğini öğreten, aklına olduğu kadar kalbine de hitap eden bir rehber, bir usta ara. Bu; ilmine güvendiğin bir hoca, sanatına hayran olduğun bir usta veya hayat tecrübesine saygı duyduğun bilge bir büyük olabilir.
• Şükür Defteri Tut: Her gece yatmadan önce, o gün sana bahşedilen üç nimeti yaz. Bu, sıcak bir çorba, bir dost tebessümü veya sağlıklı bir nefes olabilir. Zamanla, keder bulutlarının nasıl dağıldığını ve kalbinin nasıl bir minnet bahçesine döndüğünü göreceksin.
• Hizmet Et: Kendini unutmanın en güzel yolu, başkalarına hizmet etmektir. Bir yaşlının duasını al, bir çocuğun yüzünü güldür, bir fidan dikerek yeryüzüne bir hediye bırak. Göreceksin ki, en büyük huzur, karşılıksız vermenin içindedir.
• Sükûneti Öğren: Gürültülü dünyada sükûneti ara. Yalnız kalmaktan korkma, yalnızlıkta derinleş. Telefonunu bir kenara bırakıp bir seher vaktini veya bir gün batımını seyret. Kalbinin ritminin, kâinatın ritmiyle nasıl birleştiğini hisset.